maandag 7 mei 2012

Koning van Spanjetrail 2012



Hardlopen doe ik al een poosje. 
Vorig jaar mijn eerste marathon gelopen op Terschelling. 
Daarna kreeg ik steeds meer interesse in het lopen op onverharde paden. 
In december zag ik dat de inschrijving voor de Koning van Spanje geopend was. 
Ik heb heel even getwijfeld en me daarna rap ingeschreven. Daar heb ik geen moment spijt van gehad! Wat een geweldige trail! Van begin tot het eind heb ik gelachen. Misschien niet altijd zichtbaar aan de buitenkant maar wat had ik een lol! 


 De lol begon al om 6.30 zondagmorgen. Ik was, echt uniek, voor de wekker wakker. Gerard stond voor 7.15 al op de stoep zodat we naar het verre Zuiden konden afreizen. Het miezerde behoorlijk. Onderweg de buienrader bekeken. Dit ging een natte trail worden. Speciaal voor mijn primeur bleef de regenwolkboven Zuid-Limburg hangen. Succes verzekerd.

Tijd voor een pitstop halverwege. Even een bak koffie drinken om wat wakkerder te worden. Daar kwamen we de mannen van de Trailrunshop tegen. Die had ik nog nooit irl gezien. Gerard echter wel. Hij had ze direct herkend. Even een babbeltje gedaan en de nieuwe Salomon zonnebrillen bewonderd.
Koffie op en weer verder richting Gulpen. Volgens de navigatie kon het niet lang meer duren. Daar stonden we, langs een landweggetje. Hier zou het moeten zijn... Niets.. Ja, een paar andere auto's die wat heen en weer reden. Verder niets. Ondertussen snel op google maps gekeken. Ah, de berg nog even af.. Daar zagen we al snel veel auto's staan.
We waren mooi op tijd en mochten voor de deur parkeren. Veel twitteraars ontmoet! Heel veel.. Het was een groot feest van herkenning. @teamdiesel, @iKittig @E_sterD @gertn @kalepino @runoutofhell @sillyGirlRunning @pp667 en nog meer mensen.


Startnummer en shirt ophalen en omkleden. Twijfel, twijfel, korte broek 3/4 broek. Ondertussen was de hemel egaal grijs en was het gestopt met zachtjes regenen. 3/4 broek gekozen, op het laatste moment gewisseld naar kort en toen ik weer terug wilde wisselen kon ik Gerard niet meer vinden. (en die had de autosleutel). Dus kort werd het. Ook daar heb ik geen spijt van gehad. 

De lopers van de 11,5 km blij uitgezwaaid. Nog heel even naar binnen voor een sanitaire stop en toen was het onze beurt om te starten. 

Het zeek echt van de regen. Dat zou modder stampen worden. Ik had de week ervoor mijn spiksplinternieuwe Merell Lithe Gloves voor 18 km ingelopen en als andere schoen Nike free in mijn kast staan. Weer kiezen.. Toch maar de Merells. Met mijn Nikes zou ik totaal geen grip hebben. Met mijn nieuwe schoenen misschien een blaar erbij en zere voeten. Blarenpleisters op mijn beide hielen dus en gaan. Weer geen spijt. 

Daar gingen we met z'n allen. Nog schoon aan de start. Al snel vlogen de eerste spetters om de oren een paar kilometer later was dat niet meer erg. De bult op. Zwoegen en boven komen. 


De heuvels die we in Ermelo hebben stellen echt geen piep meer voor. Wat ben ik gek op heuvels. Omhoog zwoegen en naar beneden racen. Alhoewel dat echt niet overal kon. Het werd dan meer glijden.

Tussen de weilanden door, draaihekjes, landwegen, heel veel mooie uitzichten! En daar was al snel DE doorwading! Niet twijfelen, doorlopen. Nat worden ze toch die voeten. Even koud, maar daarna weer  
snel lekker warm. Eigenlijk weinig last van gehad.
Bij drankpost 1 was helaas de drank op. Gelukkig had ik mijn rugzakje om met water. 
Fijn om niet afhankelijk te zijn van een ander. Te snoepen was er wel genoeg. Even wat eten en doorlopen. 

Heuvel op, heuvel af. Wat was het mooi. Nog wat kletsen met anderen. Even samen gelopen met twee andere dames. We liepen ongeveer hetzelfde tempo. Later gingen ze me ruim voor. De afdalingen in de modder zijn niet echt voor mij weggelegd. Ik voel met net Bambi op het ijs. en kan niet echt ontspannen naar beneden glijden. 

Misschien had ik ter voorbereiding toch wat skilessen moeten nemen..;)
Bij de tweede drankpost was gelukkig wel alles ruim aanwezig. Het leek wel een lopend buffet: winegums, speculaas, banaan, gevulde koeken, water en sportdrank.

Al 2/3 van het parcours zat erop. Beetje jammer maar die hoogtemeters begon ik best te voelen. Omhoog hardgelopen als kon en gewandeld waar verstandig. Ook afdalen moest soms best voorzichtig. Bij een smal modderpad op ruim 2 km van de finish af gleed mijn voorganger uit en greep naar de achterkant van zijn bovenbeen. De angst van elke loper: geblesseerd raken. Gelukkig zag ik hem een stuk later weer hardlopen. 
Bos weer uit en weer de heuvel op. Boerenpad naar beneden. Daar kwam ik @pp667 (paul) tegen. Samen de heuvel weer opgewandeld. En later weer naar beneden. Ik wat voorzichtiger. Daar hoorden we de doelzakspeler al! Nu kon het niet lang meer duren. 


Moe maar heel voldaan over de finish. Mijn eerste officiƫle trail heb ik volbracht!



Het smaakt absoluut naar meer! Punt vlaai in mijn ene hand, en glas Erdinger (alcoholvrij) in mijn andere hand en een grijns van oor tot oor. Mijn benen waren wat aan het afkoelen. Op zoek naar Gerard. Snel gevonden. Op aanraden van hem niet gedoucht. Was nogal frisjes. En aangezien ik eigenlijk best een watje ben.. Warme, schone kleding aan en weer lekker naar huis. Daar werd ik om 18.45 keurig voor de deur weer afgeleverd. Dank je wel Gerard!


ps. Dank aan Bjorn Paree voor de finishfoto en Trailrunning voor de overige foto's.