donderdag 24 januari 2013

Strandmarathon Den Haag


De zwarte Marathon of ook wel de Strandmarathon.
Gelukkig was van dat zwart zondag 13 januari 2013 niks van te zien. De lucht was strakblauw en de zon scheen met volle overgave. Wat een cadeautje.

Zaterdagavond ben ik naar Den Haag afgereisd. Ik had de luxe om vlak bij de start te kunnen overnachten bij Marcel en Marike. Daar ben ik in de watten gelegd. Marcel heeft een heerlijke pastamaaltijd klaargemaakt en sommeerde me vroeg naar bed te gaan :)

De volgende morgen stond de wekker om 8.00. Douchen, aankleden, krentenbol, kop koffie, tas pakken en wegwezen. Voor vertrek drie keer gecontroleerd of ik alles wel bij me had. Het vroor flink buiten dus ik wilde niks essentieels vergeten.
Marcel en Marike wisten de weg en na een half uur fietsen kwamen we aan bij het clubhuis van The Hague Road Runners. Het cluppie van Marike.

Daar stond Carlo Pappot (@teamdiesel) al heel relaxed aan een sta-tafel op mij te wachten.
Ik ben mijn startnummer gaan halen. Dit werd met veel zorg opgezocht voor elke deelnemer. Daarna omkleden. Voor dit evenement speciaal had ik een rokje over mijn hardloopbroek aangetrokken. Het rokje zou ervoor zorgen dat mijn billen aangenaam op temperatuur zouden blijven en dat ik eventueel een sanitaire stop zou kunnen maken op het strand. Natuurlijk had ik ook mijn nieuwe Ink 'n burn Trui-like hardloopshirt. Op de heenweg helaas nog met eroverheen een lekker fel jasje.



Om kwart voor 10 werd er verteld dat de start een stukje verderop was. Iedereen in de benen om daar aan te komen. Met een man/vrouw of wat stonden we voor een lijn op het wegdek. De toeter ging en weg waren we. Stukje duinpaden en daarna: Zand! Het strand was goed hard. Af en toe wat water om overheen te springen. Wind tegen en zon in de rug. Daar gingen we. Al kletsend liepen we de kilometers af.


Ik heb voornamelijk met een grote glimlach op mijn gezicht gelopen. Wat een feest!
Er was van alles te zien. Veel honden (die vandaag als uitdaging hadden om hardlopers voor hun voeten te lopen) hun baasjes, paarden voor een karretje en grappige vogeltjes. En natuurlijk zorgde Carlo voor de nodige afleiding.


Beetje foto's maken, af en toe een stop bij een post, een sanitaire stop en voor het het wisten waren we al weer op de terugweg. Opeens stil aan ons hoofd. De wind hadden we in de rug. Zon in mijn gezicht. Heel blij met mijn zonnebril. Wat was dat genieten zeg! Zelfs mijn jas kon uit.


Het werd al langzaam minder eb. De zee kwam weer terug. De waterstroompjes werden breder en dieper. Na een kilometer of 30 kon ik niet meer zo soepel over de waterstroompjes meer heen springen. Op de heenweg nog als een hinde, op de terugweg meer met de charme van een nijlpaard ;)
Ach, het maakte ook niet meer uit. Natte en koude voeten dan maar. Loopt vanzelf wel weer warm. Who cares. Het eind was bijna in zicht.

Vanaf kilometer 35 begon ik het toch wel goed zwaar te krijgen. Er zou een auto staan daar waar we het strand mochten verlaten.

Nog een paar slokken drinken en op naar de laatste kilometers. Dat werd wel wat sleuren. Maar ach, wat wil je. De heuvelpaden waren een welkome afwisseling. Carlo liep het laatste stuk voorop. Hij rook de stal. Ik ook maar mijn benen konden niet harder meer.

Toen zag ik in de verte opeens het viaduct opduiken. Hier had Marike het voor de start over gehad. Dat zou een mooie plek zijn om ons op te wachten. En ja hoor! Daar stonden Frank en mijn meiden, mijn moeder en Marcel en Marike. Heel leuk. Mijn meiden probeerden ons eruit te lopen. Wat ze ruim lukte! Samen gingen we over de finish. Wat een mooie ervaring rijker. Wat een geweldige marathon. Ik heb genoten! Na een drankje in de warme kantine ging ik met Marcel en Marike op de fiets terug naar hun huis. Daar verder opgewarmd onder de warme douche en fris en fruitig met Frank en de meiden wat geborreld. Een mooie afsluiting van een super dag!



5 opmerkingen:

  1. Hele mooie prestatie Inge. Het strand lag er mooi bij maar het blijft een hele zware marathon volgens mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dan maar anoniem. Zo zie ik mijn hardloop leven ook voor me, lekker kilometers wegtikken, al genietend. Ik vind het knap dat je hem toch hebt uitgelopen. Ik voel de pijn aan het eind in je verhaal terug. Goed geschreven. WendySolar1971

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je tweede en ook weer over het strand alleen deze keer wat verder dan destijds. Gefeliciteerd nogmaals!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gefeliciteerd Inge! Leuk dat je genoten hebt van dit mooie dag en zeker lekker op de strand hebt gelopen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Petje af. Zo te lezen toch niet niet de minste, maar ook je 2e marathon succesvol afgerond.
    Op naar nummer 3 ;-)

    BeantwoordenVerwijderen